Rzepak ozimy jest podstawową rośliną oleistą uprawianą w Polsce, a zboża, zwłaszcza ozime, dominują w zasiewach w naszym kraju. Warunkiem wysokich plonów tych roślin oraz ich dobrej jakości jest nawożenie. Rzepak ma dobroczynny wpływ na środowisko glebowe, a w płodozmianie, gdzie przeważają zboża, stanowi istotny element zapobiegający skutkom monokultury. Co ważne, rzepak jest dobrym przedplonem dla zbóż ozimych. Zbierany jest tuż przed zbożami, co pozwala na pełniejsze wykorzystanie maszyn oraz lepszą organizację prac żniwnych.
NAWOŻENIE RZEPAKU
Rzepak jest rośliną wrażliwą na niedobór wody. Dlatego najlepiej go uprawiać w regionach o dużej wilgotności względnej powietrza, z rozłożonymi równomiernie opadami atmosferycznymi. Ważnym czynnikiem dla dobrego plonowania rzepaku jest dostarczenie roślinie odpowiedniej dawki azotu. Ważne, by azot zastosować tuż przed wznowieniem wegetacji wiosną lub bezpośrednio po jej rozpoczęciu. Wcześniej azot należy wysiać tylko tam, gdzie rzepak zasiano później, niż w optymalnym terminie. Jeżeli natomiast rzepak zasiano w optymalnym terminie, to azot powinno się zastosować nieco później, podczas ruszania wegetacji.
NAWOŻENIE ZBÓŻ
W nawożeniu zbóż ozimych najważniejszy wpływ na plon ma pierwsza dawka azotu stosowana wiosną. Od niej zależy przede wszystkim liczba źdźbeł, a w konsekwencji obsada kłosów, która w największym stopniu wpływa na plon ziarna. Należy pamiętać, że zboża pobierają najwięcej azotu od fazy krzewienia do fazy dojrzałości mlecznej, ale nawozy azotowe są ruchliwe w glebie, dlatego należy dzielić azot na co najmniej dwie dawki i ich aplikację dostosować do faz krytycznego zapotrzebowania.
WZMOCNIENIE UPRAW
Niezależnie od powyższych kwestii związanych z nawożeniem, warto zadbać o jakość materiału siewnego. Optymalnym rozwiązaniem jest jakościowe zwiększenie żywotności nasion za pomocą technologii separatorów aerodynamicznych ASM. Oznacza to, że cały materiał przygotowany do siewu na polu musi zostać podzielony na frakcję przez separator ASM. Dzięki temu usuniemy nasiona o niższej żywotności, a pozostały materiał podzielimy na jednorodne frakcje pod względem ciężaru właściwego. Następnie w trakcie zasiewów należy pamiętać żeby nie mieszać poszczególnych frakcji, lecz wysiewać je oddzielnie na różnych obszarach. Poszczególne frakcje będą miały jednolitą energię kiełkowania. Dzięki temu uzyskamy jednorodność materiału na polu. Przełoży się to na równomierne kiełkowanie, wzrost i dojrzewanie, a w efekcie na lepsze plony.